5x De meest bijzondere nationale parken in het Indiase Subcontinent

Wie van safari’s houdt, denkt wellicht niet gelijk aan het Indiase Subcontinent als droombestemming. Wij vertrouwen u echter met liefde toe dat India, Bhutan en Sri Lanka waanzinnige mogelijkheden bieden voor het spotten van bijzonder wildleven! Wilt u al tijdenlang The Big Five van uw bucketlist strepen? Dat kan ook op het Indiase Subcontinent. Met als extra bonus… De Tijger! India-expert Freek zet speciaal voor u zijn favoriete nationale parken in India, Bhutan en Sri Lanka op een rij – allemaal met hun eigen charme en kenmerken. Ziet u één van deze parken helemaal zitten? Neem dan nu contact met ons op!

Kaziranga National Park, India

Elke vergelijking loopt natuurlijk spaak, maar als je op zoek gaat naar naar een overeenkomst met Afrika moet u in Kaziranga zijn. Hier maakt u safari’s door uitgestrekte grasvlaktes met weids zicht naar alle kanten. En hier zult u, vrijwel zeker, wel drie van de Big Five aantreffen! De (Aziatische) olifant, de (Indische) neushoorn en de waterbuffel. Heeft u geluk, dan mag u daar de tijger aan toevoegen – ook die wordt met enige regelmaat aangetroffen. Wel lastig om te zien, want een groot deel van Kaziranga bestaat uit olifantsgras, dat nergens ter wereld hoger reikt dan hier. Nóg een hoogtepunt: in de bossen rondom het park maakt u niet alleen kans op de enorme reuzenneushoornvogel, maar ook op de enige primaat die in India voorkomt. Het galmende geluid van de hoelokgibbons en de manier waarop hij van boom tot boom springt, zijn indrukwekkend.

Wilpattu National Park, Sri Lanka

Zonder meer mijn favoriete park van Sri Lanka. In het bekendere Yala National Park zag ik wellicht vaker een luipaard, maar het is voor mij óók de natuurbeleving die telt. En in Wilpattu is het gelukkig nog mogelijk in relatieve rust en stilte de natuur te beleven, iets dat in Yala vanwege de grote hoeveelheid jeeps lastig is. Wilpattu is mooi! Zijn naam dankt het aan de natuurlijk gevormde strandmeertjes “willus”, die goed verscholen liggen in het bos. Wij parkeerden daar onze jeep een volle ochtend lang in het droge seizoen, en genoten van alles dat – schichtig en alert – water kwam drinken: axisherten, wilde zwijnen, muntjaks, jakhalzen en een lippenbeer. Je hoeft geen luipaard te zien om te kunnen genieten!

Sakten Wildlife Sanctuary, Bhutan

Bhutan is met 70% van het landoppervlakte dermate bebost, dat het moeilijk is de grenzen van de natuurparken te ontwaren – maar ze zijn er zeker. Sakten Wildlife Sanctuary is uniek, want het is het enige park ter wereld (echt waar!) waar één van de beroemdste maar nog nooit waargenomen bewoner wordt beschermd, de yeti. Het park kreeg pas beschermde status in 2003 en kan gemakkelijk worden aangemerkt als ongerept en woest. Komen in het park zeldzame diersoorten voor als rode panda’s, sneeuwluipaarden en zwarte beren: het écht bijzondere aan het park vind ik niet haar dieren, maar haar mensen. Want hier maakt u kennis met stammen die nog een semi-nomadische leefstijl erop nahouden. Tot 2012 was het voor buitenlanders nog verboden dit gebied binnen te treden, dus authentieker kunt u het bijna niet beleven.

Nilgiri Biosphere, Zuid-India

Zeker als u de vaak droge natuurgebieden van Centraal India gewend bent, is het Nilgiri Biosphere in de bergen van de Western Ghats van Kerala een verademing. Dit is het laatste stukje regenwoud van India. Fantastisch vond ik de enorme bamboebossen en weelderige vegetatie van Nagarhole National Park, dat deel uitmaakt van het biosfeer. Rondom het Kabini stuwmeer treft u hier een brede oeverstrook aan van gras voordat het ondoordringbare bos begint. En deze graslanden leveren vanzelfsprekend voedsel voor grazende kuddes herten, olifanten en ander wild. Eén van mijn mooiste sightings beleefde ik hier, toen ik een luipaard uit het bos zag stormen die bijna een hert te grazen nam. Als vogelliefhebber kunt u hier zeker ook uw hart ophalen, want het is er onwaarschijnlijk soortenrijk.

Kanha National Park, India

Mijn all time favourite. Vanwege de veelzijdigheid! Kanha National Park heeft altijd groen sal-bos, dus is landschappelijk het hele jaar door aantrekkelijk. Toen Kanha werd ingesteld als nationaal park, werden alle gebouwen verplaatst naar buiten de parkgrenzen. Daar waar ooit hutjes stonden, zijn nu uitgestrekte savannes ontstaan. Kanha heeft een schitterend rotsplateau, waar weer andere diersoorten voorkomen dan laag langs de rivieren. Veelzijdig landschap met verschillende biotopen trekt een veelzijdigheid aan diersoorten, natuurlijk dé reden om af te reizen. In Kanha heb ik altijd het geluk gehad om tijgers te zien, maar steeds meer gaat mijn aandacht ook uit naar andere bewoners. De Barasingha is zonder meer een prachtig moerashert met een indrukwekkend gewei. Ooit was het dier vrijwel uitgeroeid, maar in Kanha gelukkig nog volop te zien!