Waarschijnlijk ben ik een van de weinige reizigers die nog niet eerder op safari is geweest. Ja, ik weet het; raar maar waar! De Pantanal stond al geruime tijd op mijn wensenlijstje en tijdens deze trip naar Brazilië was het dan eindelijk zo ver. De Pantanal is het grootste moerasgebied ter wereld en strekt zich uit over twee provincies; Matto Grosso do Sul (Zuid-Pantanal) en Matto Grosso (Noord-Pantanal). Daarnaast ligt er een klein deel van de Pantanal in Paraguay en nog een klein gedeelte in Bolivia. Aangezien ik het gebied echt goed wil ervaren doe ik beide provincies aan én neem ik Bonito mee. Ruim een week in de Pantanal, ik heb er zin in!
Het avontuur start met een vlucht vanuit Amsterdam via São Paulo naar Campo Grande, de hoofdstad van de staat Matto Grosso do Sul. De bagage is er al snel op deze kleine luchthaven. Mijn gids Lilian staat me op te wachten en brengt me naar mijn hotel in Campo Grande. Ik heb er bewust voor gekozen om meteen door te vliegen vanuit São Paulo, zodat we morgenochtend vroeg kunnen vertrekken. De volgende dag staat Lilian dan ook op tijd op de stoep; tijd voor Bonito!
Bonito is een plaatsje net buiten de Pantanal, waar de kristalheldere beken met vele tropische vissen een bijzondere attractie vormen. De kalkgrotten, bergen en de vele papegaaien zijn nog een extra reden om hier een stop te maken. In mijn hotel word ik hartelijk ontvangen en besluit ik de namiddag te benutten aan het zwembad. Met een Caipirinha de Maracujá, ofwel passievrucht (aanrader!) geniet ik van de ondergaande zon; wat een leven!
De omgeving van Bonito heeft genoeg moois te bieden. In de ochtend ga ik op snorkelavontuur in de kristalheldere rivier van Rio de Prata, waar ik welkom word geheten door verschillende vissen. De middag staat Buraco das Araras op het programma. Deze geologische formatie (sinkhole) is erg indrukwekkend. Alsof er twee reusachtige voetbalvelden, bijna 100 meter diep, plotsklaps recht de bodem in zijn gezakt. Als je van vogels houdt moet je hier heen! De plaats is niet voor niets vernoemd naar de ara’s. Deze vogels kiezen een partner voor het leven en zijn dan ook vaak met z’n tweeën te spotten. Ze roepen (of naja zeg maar gerust schreeuwen) naar elkaar. Het is mooi er op deze magische plek getuige van te zijn. De inmiddels ondergaande zon, maakt het plaatje af voor vandaag.
De kleurrijke ara’s waren al erg indrukwekkend, maar nu is het tijd voor het echte werk; de Pantanal. Als je dieren wilt spotten is dit dé plek. Je vindt hier bijna 100 soorten vogels, reuzenmiereneters, aapjes, otters, tapirs, gordeldieren, capibara’s en met een beetje geluk ook de jaguar. Ik heb gekozen om te verblijven in de Caiman Lodge. De Caiman lodge is één van de meest comfortabele lodges in de Zuid-Pantanal, gelegen op zo’n 36 kilometer van Miranda. Het imposante privéterrein van 53.000 hectare waar de lodge zich bevindt, biedt een perfecte uitvalsbasis om het wildleven van de Pantanal te spotten onder begeleiding van deskundige gidsen.
We komen het terrein nog niet oprijden of we spotten al vele dieren. Vanuit de receptie is het zo’n 7 kilometer naar de lodge. De weg naar de lodge gaat echter gepaard met behoorlijk wat stops en deze 7 kilometer duurde dan ook wat langer dan normaal. Het waterniveau staat na de vele uitzonderlijke regen in maart en april behoorlijk hoog voor deze tijd van het jaar. De blauwe lucht, met de groene vlakte levert een mooi beeld op. We bereiken de lodge en gastheer Rafael wacht op me bij de ingang. Ik loop de grote woonkamer in en wordt beloond met een prachtig uitzicht! Rafael legt me uit hoe het eraan toe gaat in deze lodge en geeft me handige tips omtrent de kleding die ik het beste kan dragen tijdens de excursies. Mijn eerste safari staat namelijk in de namiddag al op de planning.
’s Middags maak ik kennis met Sammy de gids en Guarana. Guarana komt uit de omgeving en is een echte Pantaneiro. Hij kent het gebied dan ook als geen ander. Dit duo vormt de perfecte garantie om mij te helpen bij het spotten van de dieren. We zijn nog 100 meter ver of ze hebben me al gewezen op een tiental vogels, capibara’s en een gordeldier! Het enthousiasme van de gidsen steekt me aan en ik ga ook naarstig op zoek naar dierenleven. Het wordt inmiddels donker en plots seint Sammy dat de chauffeur moet stoppen. Ze spot bij de boom een tapir die zijn avondmaal nuttigt. Hij heeft dan ook geen haast en laat zich rustig bekijken en fotograferen. Na nog wat vosjes gezien te hebben is het dan tijd om terug te gaan naar de lodge. Een succesvolle eerste safari kan ik wel stellen!