Kasteel Schwetzingen

Kasteel Schwetzingen werd rond 1350 gebouwd als een kleine en bereikte het hoogtepunt van zijn rijke en afwisselende geschiedenis onder de regering van keurvorst Carl Theodor von der Pfalz (1724–99). Schloss Schwetzingen, vanaf 1752 als miniatuur-Versailles als buitenverblijf gebouwd door keurvorst Karl Theodor van de Palts, compleet met hoftheater, fonteinen en moskee. Hij gaf belangrijke tuinarchitecten uit zijn tijd als Nicolas de Pigage en later ook Friedrich Ludwig von Sckell opdracht om de tuin te ontwerpen. Zij begonnen in 1749 met de realisering van het grote project en brachten in samenwerking met de meest vooraanstaande kunstenaars een totaalkunstwerk van buitengewone schoonheid en veelzijdigheid tot stand. Het is een meesterwerk van tuinkunst en wordt zowel gekenmerkt door met geometrische nauwkeurigheid gestructureerde elementen van de Franse traditie als door een schijnbaar vrije landschapsplanning volgens de Engelse traditie. Gebouwen als de Minervatempel en de Tempel der Waldbotanik (tempel van de bosbotanica) en de meer dan 100 beelden die er zijn opgesteld, onderstrepen het karakter van de verschillende delen van de tuin. Om te beantwoorden aan het destijds heersende ideaal van een kunstminnende muzenhof, werden hier tal van muziekevenementen gehouden – een traditie die nog altijd voortleeft in het Schwetzinger Festival en het Mozartfestival. In de ‘Turkse tuin’ van het park tenslotte bevindt zich de tuinmoskee van Nicolas de Pigage – het enige bouwwerk van dit type dat tegenwoordig nog in een Europese tuin te vinden is.