Natuurwonderen van Zambia
15-daagse Rondreis- Zambia
- Natuur
- Wildlife
- Avontuur
- Nationale Parken
- Safari
- Big 5
- Jeepsafari
- Wandelsafari
- Rondreis
- met partner
- met gezin (kinderen <12 jaar)
- met gezin (kinderen >12 jaar)
- +13
In mijn smalle kano drijf ik stroomafwaarts rustig mee met het kabbelende water van de Zambezirivier, op de grens van Zambia en Zimbabwe. Ik ga helemaal vanzelf. Rust, ruimte, water en planten. Op de groene oevers zie ik olifanten, buffels en vele vogelsoorten.
Handen in de kano
Met volle teugen genieten, dat wil ik het liefst. Ik maak dit tenslotte één keer in mijn leven mee. En toch voel ik alleen de spanning. Mijn hart gaat als een dolle tekeer, zweet op mijn voorhoofd. Wiens idee was dit ook al weer? Door mijn klamme handen verlies ik ook nog bijna mijn peddel. Handen binnen de kano houden, is de duidelijke instructie van onze gids. Hij kijkt ons zonder glimlach aan.
Gespannen genieten
De krokodillen zijn overal, soms vlakbij de kano, en hebben zin in… Bovendien moet ik goed kijken waar ik vaar om tijdig de nijlpaarden te zien. Als zo’n imposant dier onder de kano komt, wordt het gevaarlijk. Mijn gids leert me gelukkig een truc. Met de peddel tik je een paar keer op de kano en daarna kijk je rustig om je heen. De nijlpaarden, nieuwsgierig als ze zijn, komen boven water om te zien waar het geluid vandaan komt. Een prima moment voor ons om te zien waar ze zich bevinden en indien nodig onze koers aan te passen.
Inmiddels zijn de nijlpaarden overal; voor, achter en naast mijn kano. We naderen “hippo city”! Minuten duren uren, de stroming van de rivier lijkt stil te vallen. Hoe lang moet ik nog door deze spannende, drukke “nijlpaardenstad”?
Stoere voldoening
Ineens zijn we de stadsdrukte voorbij. Ik voel de spanning wegebben. Van mijn hoofd via mijn armen naar mijn benen; alles ontspant. De peddel ligt weer los in mijn hand. Voldoening neemt bezit van mijn lijf. Ik ben trots op mijzelf dat ik deze stoere kanotocht ondernomen heb. Een herinnering die ik de rest van mijn leven in gedachten kan afspelen en herbeleven. Ik klim de kano uit, het veilige vasteland op. Ik kijk achterom naar “hippo city” en realiseer me dat ik – ondanks trillende knieën en klamme handen – deze trip zó nog een keer zou maken.