Vandaag was de mooiste dag tot nu toe. Het is de negende dag van de expeditie en dag twee in South Georgia. Gisteren hadden we een mooie landing in Grytviken; een historische plaats voor de walvisvaart en leuke eerste kennismaking met South-Georgia. Vandaag hebben we het natuurschoon van South Georgia mogen bewonderen.
In de ochtend is ons schip voor anker gegaan in St. Andrews baai. In deze baai huist één van de grootste kolonies Koningspinguïns. Gezien ik besloten heb aan te sluiten bij de ‘Kajakkers’, hebben wij op sommige landingsplaatsen een alternatief en een wat actiever programma, zo ook hier in St. Andrews. We mochten als eerste het schip verlaten en onze kajak in om de baai eerst vanaf het water te verkennen. Vanaf het water zie je vaak veel meer en kom je soms zelfs dichterbij het wildlife.
Naast Koningspinguïns is deze baai namelijk ook goed bewoond door de niet altijd even vriendelijke zeeolifanten. Zeker in deze tijd van het jaar zijn de grote bullen (mannetjes) behoorlijk snel op hun teentjes getrapt en agressief. Ze hebben hard gevochten om dit jaar weer een vrouwtje te vinden en zich voort te planten en beschermen hun kroost en territorium derhalve goed. Nieuwsgierige toeristen zijn dan ook niet altijd welkom en dat maken ze met flink wat geluid en machismo duidelijk. Een beet van deze dieren is bovendien erg besmettingsgevoelig en kan inhouden dat het schip meteen richting een ziekenhuis moet. Hier, aan het einde van de wereld, betekent dat terugvaren naar de Falkland eilanden (twee dagen varen) of Ushuaia (3 dagen varen!). Dit wil je hoe dan ook vermijden. Op land loop je dus met een wandelstok, uit voorzorg. Echter, in het water hebben ze geen problemen met ons en bekijken ze ons vanaf het strand. Het zal ze een zorg zijn wat wij in onze kajaks allemaal uitvoeren.
We peddelen ons vrolijk voort en komen tevens langs de Koningspinguïns met hun kroost. Het is een flink kabaal en je hoort de kuikens er bovenuit komen. Mooi om te zien, te horen en we voelen ons, met ons selecte groepje van 8 kajakkers, echt onderdeel van de natuur. We kajakken verder langs de kustlijn en genieten van de prachtige uitzichten. South Georgia heeft niet alleen een imposant dierenleven aan land, maar ook in de lucht waar verschillende vogels te bewonderen zijn. De prachtige bergen op de achtergrond maken dit toch al fascinerende schouwspel helemaal compleet.
Na zo’n 1,5 uur peddelen gaan ook wij aan land. We volgen de rode vlaggetjes die door het expeditie team zijn uitgezet. Deze vlaggetjes zorgen voor voldoende afstand van het dierenleven. Met name de Koningspinguïns, die hun veren aan het wisselen zijn, kunnen flink wat stress ervaren. Het is een grappig gezicht, die wollige veren op die prachtig vlakke zwart witte jas met gele kraag. Het blijven echter nieuwsgierige dieren en als je een rustig plekje zoekt, willen ze nog weleens komen neuzen wat jij daar toch aan het doen bent. Nadat ik de gletsjer, inclusief gletsjermeer, heb bekeken, besluit ik de natuur op me in te laten werken en zoek een mooi plekje. Wauw, wat is het hier mooi! En voordat ik het weet betrap ik mezelf op wel erg waterige oogjes. Wat een gelukzalig gevoel, dat ik hier mag zijn en dat ik dit spektakel mag meemaken.
Gezien de weergoden ons gunstig gezind zijn, mogen we ook in de middag genieten van een fijne kajaktocht. Enkele Koningspinguïns zwemmen ons voorbij terwijl we het landschap in ons opnemen. We hebben een mooi plekje gekozen in het water, houden onze peddels stil, onze monden dicht en genieten in stilte van de serene rust. Pinguïns, zeeolifanten en krakende gletsjers bepalen op dit moment de decibellen.
Ditmaal zijn we voor anker gegaan in Gold Harbour; een kleine baai met twee mooie gletsjers op de achtergrond. Na onze kajaktocht treffen we op het strand wederom Zeeolifanten, pelsrobben en Koningspinguïns én tussen de hoge graspollen zelfs een kleine groep Ezelpinguïns. De weg naar hun nesten, ook wel Pinguïn Highway genoemd, houden we braaf vrij. Aan het begin van de expeditie is ons geleerd vijf meter afstand te houden van de dieren; in sommige gevallen zelfs 10 meter. Die vijfmeter regel blijkt hier wel erg lastig.
Het is dan ook niet voor niks dat er dit keer maar een kleine wandelroute is uitgezet door het expeditie team. Het wildlife ligt simpelweg te dicht op elkaar.
Het kleine wandelpad dat er is uitgezet brengt ons echter wel te midden van het dierenleven. Terwijl ik de Ezelpinguïns fotografeer richting hun nest merk ik dat die twee Koningspinguïns steeds dichterbij komen. Dit is duidelijk geen vijf meter meer, ik blijf stil zitten en op amper drie meter afstand geniet ik van deze prachtige Pinguïns.
Helaas begin ik het wel wat koud te krijgen in m’n kajak-outfit en besluit zodoende terug te keren naar het schip. Bij terugkomst besluit ik op te warmen in de Jacuzzi. Als je het dan toch aan boord hebt, kun je er maar beter van genieten. Terwijl de andere gasten nog op het strand zijn, geniet ik van het uitzicht op de gletsjers en het strand. Wat een dag, wat een reis en het mooie van dit alles? We zijn pas halverwege…
Ik stel graag een persoonlijke reis op maat voor u samen, geheel gebaseerd op uw reiswensen. Neem gerust contact met mij op.
