Yukon: Tombstone territorial park

Bij aankomst op de luchthaven van Dawson City verschijnt er een kleine lach op ons gezicht. Niet alleen vanwege de excursie die vandaag op het programma staat, maar ook de kleinschaligheid van de airport spreekt ons aan. De piloot loopt de vertrekhal binnen en vertelt ons dat we geluk hebben vandaag; de lucht is, in tegenstelling tot de dagen ervoor, strak blauw. Het wit blauwe propellervliegtuigje staat te schitteren in de zon. Na het instappen krijgen we de koptelefoons op ons hoofd en er volgt een korte routesamenvatting; we vliegen over de Yukon rivier, langs de Klondike rivier, over Dawson City naar Tombstone Territorial Park waar we zullen landen.

De propellers beginnen te draaien en het vliegtuigje maakt vaart. Al snel hangen we in de lucht en zien we de Yukon rivier als een blauwe ader door het landschap lopen met de weerkaatsing van het zonlicht op het water. Wat een prachtig gezicht! Bonanza Creek is de plek langs de Yukon rivier waar de goudzoekers in 1893 goud vonden, een omkeer in de geschiedenis van de Yukon Territory. Rond de 100.000 goudzoekers vertrokken uit de 'new world' om hun  geluk te beproeven in Dawson, slechts 30.000 haalden de tocht over de Chilkoot pass en de boottocht naar het noorden. Sommige van hen zijn welvarend geworden, niet van het goud, de grootse vondsten waren inmiddels al gedaan. Het openen van een bar of hotel in Dawson bleek winstgevend te zijn.

De vlucht gaat inmiddels over deze afgelegen stad gelegen aan de Yukon. Vanuit de lucht zien we de SS Keno liggen, een oud stoomschip van hout gemaakt met grote raderen aan de zijkant. Wat deze stad zo bijzonder maakt, is de diversiteit aan mensen. Het gehele gebied behoort tot de first nations die hier in harmonie samen leven met mijnwerkers, artistiekelingen, studenten en seizoenswerkers. Er is geen asfalt omdat de winters te streng zijn. De onverharde wegen, houten vlonders en fel gekleurde houten gebouwen maken het tot een scène uit een ‘western film’ waar we zelf onderdeel van zijn. De vlucht gaat inmiddels richting de wit besneeuwde toppen aan de horizon. “Daar ligt Tombstone”, aldus de piloot. Het vliegtuigje moet klimmen om boven deze hoge toppen te kunnen blijven. De ruigheid, onherbergzaamheid en met name de ongekende schoonheid van dit landschap overvalt me in één klap. Met wat tranen in mijn ogen zijn de kleuren van het landschap wat troebel geworden, dus ik knipper ze snel weg. De toendra kleurt fel rood en zo nu en dan paars. De gele en oranje kleuren van de loofbomen worden afgewisseld met de zwarte bergtoppen en witte sneeuw. De strak blauwe lucht maakt het compleet. De Tombstone rivier scheidt het landschap in tweeën. Het water van de gletsjers stroomt aan de ene kant  naar de Beringzee en aan de andere kant de Yukon rivier in. Het lijkt wel of we door een groot gekleurd schilderij vliegen met aan weerszijden van het vliegtuigje een continu veranderend zicht. Het is adembenemend mooi.

Na een uur wordt de landing ingezet. De piloot heeft een verassing: we landen namelijk op de Dempster Highway! We zien de onverharde weg van Dawson naar Tuktoyaktuk al lopen als de daling wordt ingezet. Deze ervaring neemt niemand ons meer af! Het vliegtuigje staat er verlaten bij in dit immense landschap. De gids Julia staat inmiddels al klaar op het punt waar we zijn geland met koffie en broodjes. De adrenaline is nog flink aanwezig en de hele ervaring moet even bezinken.

Na de lunch rijden we op de Dempster in zuidelijke richting. De kleuren blijven fenomenaal en mijn fototoestel maakt overuren. We stoppen bij de start van de ‘Goldensight Trail’, een wandeling van ongeveer 1,5 uur. Julia vertelt over de labrador plant waar je thee van kunt maken en dat het veel gebruikt wordt bij griep. “We wrijven het tussen onze vingers en er komt een frisse geur vanaf”. Tombstone terratotial park is puur, afwisselend en de verhalen die Julia vertelt zijn interessant. Helaas moeten we al weer terugkeren naar de auto, het is nog ongeveer twee uur rijden naar Dawson en de zon begint al te zakken. Doordat de zon nu wat lager staat komen de kleuren eigenlijk nóg beter tot hun recht en is het moeilijk afscheid te nemen van deze bijzonder mooie plek op aarde. We volgen de Dempster naar het zuiden en er komt een einde aan deze excursie en daarmee aan deze onvergetelijke dag. Tombstone is puur, onaangetast en ontroerend mooi.