Lapland: Droomreis naar het Noorderlicht in de Noorse fjorden

Nog voordat men goed en wel geland was op het vliegveld van Tromsø was een eerste kennismaking met de arctische schoonheid een feit. “Het vliegtuig moest een extra rondje vliegen omdat het zo hard had gesneeuwd”, aldus Lidy. “Vanuit de lucht leverde dit al schitterende plaatjes op, maar ook bij het uitvaren vormden de met sneeuw bedekte bergen een fabelachtig decor.” In deze idyllische omgeving zette het kleinschalige M/S Stockholm koers in noordelijke richting. Aan boord waren elf reizigers, twee goed op elkaar ingespeelde gidsen, een zeer ervaren kapitein en een hoffelijke crew die geruisloos haar werkzaamheden verrichtte. “We hadden bewust gekozen voor reizen in een niet al te groot gezelschap. Je moet nog wel afwachten of er een klik is met de groep, maar we hadden al vrij snel door dat we met gelijkgestemde natuurliefhebbers zaten ‘opgescheept’.”
 

Na de eerste nacht op het water treffen Lidy en haar man voorbereidingen op de aanstaande dag. “De eerste dag is qua kledingkeuze wat onwennig. Om goed gewapend te zijn tegen de kou is het advies om je in drie of vier lagen te kleden. We zijn nog aan het hannesen met de thermokleding als er door de speakers een oproep klinkt dat iedereen zo snel mogelijk naar buiten moet komen: er is een vissersschip bezig met het binnenhalen van de netten. “Een enorme trekpleister voor orka’s die hebben geleerd dat er bij de netten met weinig inspanning veel vis te bemachtigen valt”. En dat dit ook daadwerkelijk zo was, bleek wel toen het hele reisgezelschap zich had verzameld op het dek. ”We wisten niet wat we zagen! Op het moment dat je naar buiten loopt hoop je één, misschien twee orka’s te zien, maar eenmaal buiten zagen we er tientallen! De eerste minuten weet je niet waar je moet kijken. De gidsen wezen ons erop dat de plekken waar veel vogels in de lucht vlogen, ook de plekken zijn waar de orka’s en walvissen te vinden zijn: allemaal komen ze op de haringen af! De ene na de andere duikt op en overal om je heen zie je geiserachtige fonteinen uit het water komen begeleid door het prachtige geluid van hun ademhaling van zeer dichtbij.  
 

Ook het karakteristieke, veelvuldig met camera’s vastgelegde moment van de staart van de bultrug vlak voordat hij onder water verdwijnt (de zogenaamde ‘fluke’) krijgen we aan de lopende band te zien. En dat op de eerste expeditie dag, ongelofelijk!”

De volgende dag was de bemanning na het ontbijt inmiddels druk bezig met de voorbereidingen om de zodiacs te water te laten. Deze wendbare kleine bootjes kunnen nog dichter bij het wildlife komen. Het M/S Stockholm heeft twee zodiacs aan boord, waardoor we in twee groepjes kunnen worden gesplitst. “Het verbaasde me met welk gemak ze die zodiacs in het water hesen. Eenmaal in het water was het in het begin best een beetje spannend om tussen orka’s en walvissen rond te dobberen. De doorgewinterde gidsen weten echter haarfijn wat ze doen en dat is een hele geruststelling.” Het duurt dan ook niet lang voordat de bezorgdheid plaatsmaakt voor enthousiasme. “Ik ben een fanatiek fotograaf en smul van de vele mogelijkheden die zich voordoen om het perfecte plaatje te schieten.” De enige spelbreker blijkt de ijskoude wind, waardoor het nauwelijks mogelijk is om voor langere tijd zonder handschoenen te fotograferen. Met zo nu en dan een ‘hand-opwarm-pauze' slaagt Lidy er desondanks in heel wat fraaie foto’s te schieten. “En tot mijn verbazing had ik vrijwel de gehele reis de beschikking over Wi-Fi, waardoor een goede vriendin die ziek thuis zat met volle teugen kon meegenieten van mijn fotoreportage.” 
 

“De volgende ochtend werd ingeluid door een prachtige zonsopgang die we vanaf het achterdek gadesloegen, waarna we opnieuw een tocht maakten met de zodiac. Te midden van een betoverend zonovergoten landschap werden we wederom verrast met enorm veel walvissen en orka’s. We voelden ons enorm bevoorrecht om dergelijke taferelen van zo dichtbij te mogen bewonderen. Vooral in de zodiacs word je gevoelsmatig echt één met de natuur. Toen Christian, één van de gidsen, ‘s avonds vertelde dat het ook weleens voorkomt dat ze tijdens een expeditiecruise maar weinig of zelfs helemáál geen walvissen en orka’s spotten vanwege het slechte weer, drong pas echt goed tot ons door hoe uniek dit eigenlijk was.”
 

Na de aaneenschakeling van deze wildlife ervaringen zou men bijna vergeten dat 's avonds de mogelijkheid bestaat het noorderlicht te zien. Een inleidende lezing over het ‘Aurora Borealis’ heeft een prikkelende werking en aansluitend wordt nieuwsgierig het dek opgezocht. Afhankelijk van actuele weersvoorspellingen wordt gekeken waar en wanneer de kans het grootst is om het noorderlicht te zien. “Ook dit betekende weer een geheel nieuwe ervaring voor ons. We hadden ons laten vertellen dat tal van factoren van invloed zijn op het al dan niet waarnemen van het noorderlicht.” Ondanks helder weer valt de eerste kennismaking met het lichtverschijnsel wat tegen. “Het was nogal vaag en had meer weg van een grijze waas dan van de kleurrijke varianten die doorgaans afgebeeld staan.” Het echte spektakel kwam de avond erna. “Rond een uur of 8 was het nog vrij vaag, een uurtje later iets beter, maar de gidsen waren positief gestemd en mede hierdoor besloten wij die avond nog wat langer wakker te blijven. Het bleek een schot in de roos! Aan alle kanten zagen we het groengekleurde dansende poollicht, variërend in intensiteit en kleur van licht- tot donkergroen. Het bewoog voortdurend en nam in dit proces allemaal grillige vormen aan. Een groot magisch schouwspel!” De opwinding in de stem van Lidy is nog steeds duidelijk hoorbaar als ze vol overgave vertelt over deze avond.

Het noorderlicht en de walvissen en orka’s gelden vanzelfsprekend als de hoogtepunten van deze reis, maar zelfs zonder deze ingrediënten was het een uitermate geslaagd avontuur, zo stelt Lidy. “Het klinkt misschien raar, maar ik ben van mening dat het totaalplaatje deze reis tot een ‘Once in a lifetime experience’ maakt. Varen door de Noorse fjorden in het ochtendgloren, de schitterende momenten van zonsopkomst en –ondergang, de aankomst in schilderachtige dorpjes, sneeuwwandelingen maken door sprookjesachtige witte landschappen langs bevroren meren in het ‘gouden uur’ (de korte periode voor zonsondergang waarin landschappen van een gouden gloed worden voorzien), het spotten van zeearenden, de deskundige lezingen aan boord, de plezierige interactie met medereizigers, gidsen en bemanning maar ook de warmte van de zon op je gezicht met de frisse berglucht in je longen: alles was even geweldig!” De maaltijden aan boord verdienen wat haar betreft eveneens nog een speciale vermelding om een bijzondere reden. “De chef-kok had meerdere jaren in Thailand gewerkt en daar is een voorliefde voor de Thaise keuken ontstaan. En zo gebeurde het dat er in het hoge noorden van Scandinavië bijna dagelijks een gerecht met een Thaise twist op tafel stond”, besluit Lidy.