Panama: Logeren bij de Kuna's

Reisverhaal

Travel

Panama
+1

Kennismaking met de Kuna. Eén van de meest bijzondere ervaringen die ik in Panama heb opgedaan was mijn verblijf bij de Kuna-indianen, de bewoners van de eilandengroep San Blas. Blijkbaar had ik me van tevoren toch te weinig ingelezen over dit gebied, want toen een afgevaardigde van de Kuna’s in ons hotel in Panama-Stad vertelde over de mogelijkheid om bij zijn familie in San Blas te logeren was ik met stomheid geslagen. Hoe kon het dat ik, met mijn antropologische achtergrond en grote interesse in andere culturen, hier nog niet van had gehoord?

Horten, stoten en pijpenstelen

Uiteraard greep ik zijn aanbod met beide handen aan, en de volgende dag zat ik met enkele andere reizigers in een gammele jeep op weg naar de Caribische kust. Van daar zou een kano ons naar ‘onze’ familie op ‘ons’ eiland brengen. Ondanks dat het officiële regenseizoen voorbij was, regende het pijpenstelen en waren de onverharde bergweggetjes veranderd in ware modderstromen. Met horten en stoten bracht de jeep ons naar de plek waar we zijn moesten. Pas later kwam ik erachter dat er ook regionale vluchten zijn naar deze bijzondere archipel…

De moeite waard

Al gauw bleek de lange reis echter meer dan de moeite waard. Bij aankomst in het idyllische dorpje maakten we kennis met de gastvrije familie waar we zouden logeren. Volgens de traditionele leefwijze van de Kuna’s mogen mannen en vrouwen niet in één ruimte slapen, mits ze getrouwd zijn. Gevolg; mijn mannelijke medereizigers kregen samen een hut toegewezen en ik een hangmat in het woongedeelte. Gedurende een paar dagen maakten we onderdeel uit van het kleurrijke familieleven en kregen we geen genoeg van de nieuwsgierige vragen van de kinderen, die maar al te graag een paar woordjes Engels wilden leren.

Bewondering en verwondering

In korte tijd kregen we een goed beeld van de Kuna-cultuur en het dagelijkse leven daar. De Kuna’s leven grotendeels van visvangst en de verkoop van de kleurrijke mola’s die de vrouwen maken. Een hoogtepunt was het bezoek aan het geïmproviseerde Kuna Museum, waar de eigenaar aan de hand van schilderingen en voorwerpen met veel passie vertelde over de legendes en de cultuur van de Kuna’s. Tegelijk met mijn bewondering voor deze gemeenschap steeg ook mijn verwondering over hun vindingrijkheid. Zo vond ik de toiletbril boven zee hilarisch; je behoefte doen terwijl de visjes onder je door zwemmen. Ook de knipperende kerstverlichting in combinatie met de traditionele bouwstijl bij één van de hutten in het dorp maakte indruk.

Onvergetelijke ervaring

We waren omringd door fotogenieke eilandjes, met palmbomen, witte zandstranden en een kraakheldere zee, en toch is het de Kuna-gemeenschap die me het meeste bijblijft. Enorm onder de indruk van de cultuur en hoe ze deze weten te handhaven binnen de globaliserende wereld, begon ik na enkele dagen weer aan de lange weg terug naar de stad. Hobbelend op de achterbank besefte ik hoeveel geluk ik heb gehad dit te mogen ervaren.

En natuurlijk deel ik al deze belevenissen graag met u!

Reizen